Często zdarza się, że osoby składające sobie przysięgę małżeńską postanawiają się rozwieść. Powodów takiej decyzji może być wiele. Często dochodzi do zdrady, występuje brak zgodności charakterów, czy zaczynają pojawiać się różnego rodzaju nieporozumienia i kłótnie na tle finansowym. W takiej sytuacji wiele osób decyduje się na rozwiązanie małżeństwa.
Czy wiecie Państwo jakie są przesłanki dopuszczalności orzeczenia rozwodu? Zapewne wiele osób słyszało o trwałym lub zupełnym rozkładzie pożycia. Zgodnie z art. 56 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.
Rozkład pożycia małżeńskiego:
Sąd Najwyższy zdefiniował istotę rozkładu pożycia małżeńskiego i stwierdził, że wyraża się ona w szczególnego rodzaju wspólnocie duchowej, fizycznej i gospodarczej zaznacza adwokat Kraśniej z Kancelarii adwokackiej na Warszawskiej Pradze Północ. W zasadzie ustanie któregokolwiek z elementów tej wspólnoty należy uznać za objaw stopnia rozkładu. Jednakże ustanie wspólnoty fizycznej lub gospodarczej może w konkretnym przypadku nie stanowić objawu rozkładu, jeżeli wynika to z okoliczności niezależnych od małżonków lub z ich zgodnej woli uzasadnionej okolicznościami życiowymi. Podkreśla się jednak, że brak wspólnoty duchowej (jej istnienie może się przejawiać nawet tylko w korespondencji) będzie zawsze objawem rozkładu pożycia.
W przypadku wciąż istniejących elementów więzi gospodarczych będących wynikiem pewnych okoliczności jak np. wspólne mieszkanie, ziemia, kredyt lub samochód a braku więzi duchowej i fizyczne, rozkład pożycia można uznać za całkowity. Należy tutaj zaznaczyć, że zupełność oraz trwałość rozkładu pożycia muszą występować razem.
Pozew rozwodowy – jak go złożyć?
Pozew rozwodowy składa się w odpowiednim wydziale sądu okręgowego w miejscu, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania , jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda.
Podczas wnoszenia pozwu o rozwód należy uiścić opłatę w wysokości 600 zł. Opłata jest uiszczana w formie bezgotówkowej na konto bankowe sądu właściwego lub płatna gotówką bezpośrednio w kasie sądu.